شراب در کتاب مقدس   

مسلمانان خوردن شراب را حرام ميدانند وبنا به آنچه كه در متون دينيشان آمده معتقدند كسيكه شراب بخورد عبادتش تا چهل روز مورد قبول قرار نمي گيرد (1)

در مسیحیت هم بنا به آياتي از كتاب مقدسشان خوردن شراب ممنوع شده و مورد مذمت قرار گرفته اما در عمل مسیحیان کار دیگر میکنند در اين مقاله به بررسي بيشتر و دقيقتر مسئله حرمت شراب در كتاب مقدس خواهيم پرداخت در ابتدا به سراغ آياتي ميرويم كه درباره يحيي و ماجراي تولد او سخن ميگويد: اما فرشته به او گفت: اي زکريا، مترس! دعاي تو مستجاب شده است. همسرت اليزابت براي تو پسري خواهد زاد که بايد نامش را يحيي بگذاري. تو سرشار از شادي و خوشي خواهي شد، و بسياري نيز از ميلاد او شادمان خواهند گرديد، زيرا در نظر خداوند بزرگ خواهد بود. يحيي نبايد هرگز به شراب يا ديگر مُسکِرات لب زند. حتي از شکم مادر، پر از روح‌القدس خواهد بود، و بسياري از قوم اسرائيل را به‌سوي خداوند، خداي ايشان باز خواهد گردانيد (2(

و متي باب 11آيات 10-11 در باره مقام يحيي ميگويد:

زيرا او (يحيي)همان است که درباره‌اش نوشته شده اينک رسول خود را پيشاپيش تو مي‌فرستم، که راهت را پيش پايت هموار خواهد کرد . آمين، به شما مي‌گويم که بزرگتر از يحياي تعميددهنده از مادر زاده نشده است، امّا کوچکترين در پادشاهي آسمان از او بزرگتر است.

همانطور كه خوانندگان عزيز ملاحظه مي كنند - بنا به آنچه در كتاب مقدس آمده - در ميان مردم بزرگتر از يحيي تعميد دهنده متولد نشده از اين جهت خداوند او را همواركننده را ه عيسي مسيح قرار داده و او كسي خواهد بود كه مردم را به سوي خدا فراخوانده و آنها را به اطاعت از دستوراتش دعوت خواهد كرد طبق اين آيات يحيي از پيامبران الهي بوده و مانند آنچه ديگر پيامبران دريافت مي كنند، دستوراتي را براي عمل كردن و نيزابلاغ به مردم از جانب خدا دريافت كرده است ؛ يكي از آن دستورات اين است كه : (يحيي) نبايد هرگز به شراب يا ديگر مُسکِرات لب زند حال با توجه به اين آيات اين احتمال قوي به نظر مي رسد كه آنكس كه نبايد به شراب لب بزند وظيفه دارد ديگران را نيزاز خوردن آن منع كند (3)

در كتاب داوران باب 13 آيات 1تا 5 در باب ماجراي تولد يكي ديگر از فرستادگان خدا ( ناجي بني اسرائيل ) اينطورمي خوانيم:

و بني اسرائيل بار ديگر در نظر خداوند شرارت ورزيدند، و خداوند ايشان را به دست فلسطينيان چهل سال تسليم كرد. و شخصي از صُرعَه از قبيله دان، مانوح نام بود، و زنش نازاد بوده، نمي زاييد. و فرشته خداوند به آن زن ظاهر شده، او را گفت:

«اينك تو حال نازاد هستي و نزاييده اي. ليكن حامله شده، پسري خواهي زاييد. و الآن باحذر باش و هيچ شراب و مسكري منوش و هيچ چيز نجس مخور. زيرا يقيناً حامله شده، پسري خواهي زاييد، و استره بر سرش نخواهد آمد(4) ، زيرا آن ولد از رحم مادر خود براي خدا نذيره(5) خواهد بود؛ و او به رهانيدن اسرائيل از دست فلسطينيان شروع خواهد كرد.»

همانطور كه در اين آيات ملاحظه مي كنيد مادرِ كسي كه قرار است بعدها فرزندي به دنيا بياورد و بني اسرائيل را از دست فلسطينيا ن برهاند بايد يك سري دستورات ؛ ازجمله نخوردن شراب را رعايت نمايد زيرا در خوردن شراب پليدي است كه خداوند دوست ندارد مادران برگزيدگان او آلوده به آن شوند و پر واضح است كه اگر خداوند چنين عملي را براي مادرانِ آنها ناپسند بداند براي خود برگزيدگانش چه حكمي خواهد داشت اما اگر ما خوردن شراب را هم بلا اشكال بدانيم ( كه نمي دانيم ) لااقل ميخوارگي و بنده شراب بودن را –بهخاطرآياتيازهمينكتابمقدس - جايزنخواهيمدانستدرتيطسباب 1آيه 7 درمذمتميگساريميخوانيم:

ناظر کليسا کارگزار خداست و از همين‌‌رو بايد بَري از ملامت باشد، نه خودرأي يا تندخو يا ميگسار يا خشن يا در پي منافع نامشروع،

و در تيطس باب 2 آيات 2و3 خطاب به معلمين مي گويد:

مردان سالخورده را بگو که معتدل و باوقار و خويشتندار باشند و در ايمان و محبت و استقامت، بشايستگي رفتار کنند. به همين‌‌سان، زنان سالخورده بايد شيوه زندگي محترمانه‌اي داشته باشند. نبايد غيبت‌گو يا بنده شراب باشند، بلکه بايد آنچه را که نيکوست، تعليم دهند

و در اول تيموتائوس باب 3 آيات 1 تا 3 در سفارش به دست اندر كاران كليسا چنين سفارش مي كند:

اين سخني است درخور اعتماد که اگر کسي در آرزوي کار نظارت بر کليسا باشد، در پي شغلي والاست. از اين‌‌رو ، ناظر کليسا بايد به‌‌دور از ملامت ، شوهر وفادارِ تنها يک زن ، معتدل ، خويشتندار ، آبرومند، ميهمان‌نواز و قادر به تعليم باشد؛ نه ميخواره، يا خشن، بلکه ملايم؛ و نه ستيزه‌جو، يا پولدوست.

كتاب مقدس حتي به دستياران كشيش و خادمين كليسا هم توصيه اكيد مي كند كه از ميخوارگي پرهيز نمايند :

همچنين خادمان کليسا بايد باوقار باشند؛ نه دو‌‌رو، يا ميخواره و يا در پي منافع نامشروع. (6) و اين دستورات از آن جهت است كه كتاب مقدس مستي را گناه ميداند (7) و معتقد است كه ميگساران هيچ گاه در جماعت خدا داخل نمي شوند (8) ؛ از اين رو مسيحيان را از ميخوارگي و زياده روي درخوردن شراب منع ميكند چرا كه علاوه بر حرمت آن ؛ شخصي كه مست ميشود در حالت مستي دست به كارهايي ميزند كه از يك انسان عاقل و كامل به دور است كتاب مقدس حتي از مجالسي كه در آن از آلات موسيقي و شراب استفاده ميشود نيزبا لحني تند و سرزنش آميز ياد كرده و اهل آن مجلس را اهل شقاوت و بدبختي ميداند:

واي بر آناني كه صبح زود برمي خيزند تا در پي مسكرات بروند، و شب دير مي نشينند تا شراب ايشان را گرم نمايد و در بزمهاي ايشان عود و بربط و دفّ و ناي و شراب مي باشد (9) .......

اما اين يك روي سكه است ولي در انجيل يوحنا ؛ آنجايي كه نويسنده كتاب درصدد اثبات الوهيت مسيح !! برمي ايد ورق كاملا برميگردد و تمامي آنچه كه در مذمت شراب وارد شده تبديل به محاسن شراب شده و عيسايي كه بعد از هموار كننده راه خود وبعد از آن كسي كه بايد مردم را به سوي خدا فرا بخواند و بعد از آن كسيكه نبايد حتي به شراب لب بزند مي آيد ، با مادر و شاگردانش در مجلسي حاضر ميشوند كه نه تنها در آن مجلس شراب است كه حاضرين در آن مجلس به اندازه اي شراب ميخورند كه مست ميشوند تا جائيكه تشخيص ميان شراب نو و كهنه را نمي دهند و عيسي در آن مجلس به عنوان اثبات الوهيت خود !!!!‌‌ شرابي مي سازد كه همگان را به تعجب و تحسين واداشته و به اين ترتيب هر آنچه را كه يحياي تعميد دهنده تا آن زمان رشته بود پنبه ميكند (10)

شگفتا !!! آيا اين كتاب مقدس نيست كه ميگويد: " واي بر آناني كه در بزمهاي ايشان عود و بربط و دفّ و ناي و شراب مي باشد " (11)

آيا اين كتاب مقدس نيست كه به يحيي ميگويد نبايد حتي به شراب لب بزند ؟ آيا اينگونه نيست كه دستورات فرستادگان خدا بايد تكميل كننده و تاييد كننده يكديگر باشد در اين داستان (؟)حتي اگر خوردن شراب راهم بلا اشكال بدانيم اما ساختن شراب براي جماعتي كه در خوردن آن زياره روي كرده و بدمستي ميكنند چه توجيهي مي تواند داشته باشد ؟ مگر همين عيسي نبود كه ميگفت : گمان مبريد که آمده‌ام تا تورات و نوشته‌هاي پيامبران را نسخ کنم؛ نيامده‌ام تا آنها را نسخ کنم، بلکه آمده‌ام تا تحققشان بخشم. (12)

آيا عيسي مسيح با ساختن شرابي كه تورات بر حرمتش تصريح دارد احكامش را تحقق مي بخشد ؟ با اين تناقض چه بايد كرد ؟ مگر تورات كلام خدا نيست ؟ مگر خدايي كه در تورات شراب را حرام كرده با خدايي (؟) كه (13) در انجيل آنرا حلال ميكند فرق دارد نميدانم تورات درباره حرمت شراب اغراق كرده ؛ يا مسيحيان درباره مجاز بودن شرب آن دروغ ميگويند؟ !!! مگر اين خدا نيست كه در كتاب مقدس به هارون و نسلهاي بعد از او تاكيد مي كند كه :

« ‌تو و پسرانت با تو چون به خيمه اجتماع (14) داخل شويد، شراب و مُسْكِري منوشيد مبادا بميريد. اين است فريضه ابدي در نسلهاي شما. ( 15) (16)

پس چگونه است كه هارون –كهازپيامبرانالهياست - درزمانومكانعبادتنبايدشراببخوردوگرنهازخدادورميشود (17) وليمسيحياناگردرحال عبادت شراب بخورند به خدا نزديك ميشوند ؟!! چه فرقيست ميان هارون پيامبر و مسيحيان ؟ يكي از افتخارات هر مسيحي اين است كه به مقام خادميت خدا برسد حال سوال اينجاست در حالي كه كتاب مقدس يكي از خصوصيات بارز خادمان كليسا را شرابخوار نبودن مي داند ؛ چگونه خود مسيح براي شرابخواران شراب ميسازد ؟ و چگونه ؛ عيسايي كه براي نجات فاجران و گنه كاران آمده ؛ خود براي عاصيان و گنه كاران اسباب ميگساري فراهم ميكند !! مگر اين عيسي نبود كه مي گفت :

" من نيامده ام تا عادلان بلكه تا عاصيان را به توبه بخوانم"(18)

آيا عيسي با ساختن شراب ، عاصيان و گنه كاران را به توبه فرا ميخواند؟ مگر همين يحيي نبود كه بشارت به آمدن مردي (عيسي) ميداد كه مي آيد و مردم را به روح تعميد مي دهد ؟(19)

آيا مسيح با ساختن شراب مردم را به روح تعميد ميدهد؟ اين تعميد به روح است يا تعميد به گناه ؟!!! مگر كتاب مقدس نمي گويد:

" مست شراب مشويد كه در آن فجور(گناهان) است، بلكه از روح پر شويد." (20) و آيا مردم با خوردن شراب از روح پر مي شوند؟

اگر يك مسيحي بخواهد به دستورات كتاب مقدس عمل كند بايد كدام دسته از اين آيات را كلام خدا بداند و به آن عمل كند ؟ آياتي كه خوردن شراب را حرام ميداند يا آياتي كه ساختن شراب را معجزه خدا(؟) ميداند ؟ چقدر فاصله است ميان اين دو دسته از آيات كتاب مقدس ! براستي كداميك از اين آيات كلام خدا هستند ؟ دسته اول ؟ دسته دوم ؟ يا هر دو ؟ و يا هيچ كدام ؟ ! هر چند فرقي نمي كند چرا كه به هر صورت اعتبار كتاب مقدس به عنوان كلام خدا زير سوال خواهد رفت زيرا در هرحال يا قسمتي از آيات كتاب مقدس حذف خواهد شد و يا اين سوال پيش خواهد آمد كه اگر هر كدام از اين آيات كلام خدا نيستند چگونه به كتاب مقدس راه يافته اند ؟ و اگر همه را كلام خدا بدانيم بازاين سوال مطرح ميشود كه چگونه در كلام خدا(؟) چنين تناقض آشكاري وجود دارد ؟ آيا وجود چنين آيات متناقضي در كلام خدا قابل توجيه و يا چشم پوشي است ؟

بر ما و بر تمامي اهل تحقيق پوشيده نيست كه بحث تحريف در كتاب مقدس - قطعی است و اين قضيه با استناد به آيات فراواني از همين به اصطلاح كتاب مقدس - كه ما بالاخره نفهميديم تقدسش را از كجا آورده - قابل اثبات است كه ما در اين مقاله به آن نخواهيم پرداخت چون همين مقدار براي آنانكه طالب حقيقتند كافي است و كمي تفكر در همين آيات آنها را در يافتن حقيقت كمك خواهد كرد چرا كه يك اصل وجود دارد و آن اينكه : ..... آن كس كه به دنبال حقيقت است ؛ آن را خواهد يافت و حقيقت او را آزاد خواهد كرد ولي كسي كه تنها خود را حق ميداند هيچ حقيقتي را درك نخواهد كرد.

پاورقي:

(1) قبول نشدن با باطل بودن فرق دارد . باطل بودن مانند اين است كه اصلا نماز نخوانده اما قبول نبودن يعني فايده نداشتن و بي ثمر بودن نماز.

(2) لوقا باب 1 آيات 13-15

(3) زيرا يا خوردن شراب خوب است يا بد اگر خوب است چرا يحيي نبايد حتي به آن لب بزند و اگر بد است او وظيفه دارد به عنوان پيامبر الهي ديگران را از خوردن آن منع كند

(4) ( موي سر او تراشيده نخواهد شد)

(5) وقف

(6) اول تيموتائوس باب 3

(7) افسسيان باب 5 آيه 18

(8) اول قرنتيان باب 6 آيات 9 و 10

(9) اشعيا باب 5 آيات 11-12

(10) اين ماجرا در انجيل يوحنا باب 2 آيات 1تا 10 اينگونه آمده 1 و در روز سوم، در قاناي جليل عروسي بود و مادر عيسي در آنجا بود. 2 و عيسي و شاگردانش را نيز به عروسي دعوت كردند. 3 و چون شراب تمام شد، مادر عيسي بدو گفت: «شراب ندارند.» 4 عيسي به وي گفت: «اي زن مرا با تو چه كار است؟ ساعت من هنوز نرسيده است.» 5 مادرش به نوكران گفت: «هرچه به شما گويد بكنيد.» 6 و در آنجا شش قدح سنگي بر حسب تطهير يهود نهاده بودند كه هر يك گنجايش دو يا سه كيل داشت. 7 عيسي بديشان گفت: «قدحها را از آب پر كنيد.» و آنها را لبريز كردند. 8 پس بديشان گفت: «الان برداريد و به نزد رئيس مجلس ببريد.» پس بردند؛ 9 و چون رئيس مجلس آن آب را كه شراب گرديده بود، بچشيد و ندانست كه از كجا است، ليكن نوكراني كه آب را كشيده بودند، مي‌دانستند، رئيس مجلس داماد را مخاطب ساخته، بدو گفت: 10 «هر كسي شراب خوب را اوّل مي‌آورد و چون مست شدند، بدتر از آن. ليكن تو شراب خوب را تا حال نگاه داشتي؟»

(11) اشعيا باب 5آيات 11-12

(12) متي باب 5 آيه 17

(13) البته اگر انجيل را كلام خدا بدانيم ؛ كه بنا به محكمترين استدلالات موجود - كه در اين مقاله فرصت بررسي آن نيست - نميدانيم

(14) خيمه عبادت

(15) لاويان باب 10 آيه 9

(16) و نظير چنين سفارشي را به آدم كرد كه از آن درخت نخوريد و گرنه ميميريد ولي آنها خوردند و از باغ عدن بيرون رفتند

(17) ( مسيحيان مردن ( مبادا بميريد ) را در اين آيه و امثال آن به دوري از خدا تعبير ميكنند )

(18) ( لوقا باب 5 آيه 32)

(19) من شما را به آب تعميد دادم. ليكن او(عيسي) شما را به روح القدس تعميد خواهد داد. ( مرقس باب 1آيه 8 )

(20) افسسيان باب 5 آيه 18/ا